Klon jawor
Nazwa łacińska: Acer pseudoplatanus L. Nazwa angielska: Sycamore maple
Drzewo osiągające 40 m wysokości. Należy do rodziny mydleńcowatych. Maksymalny wiek jaki osiąga to 500 lat. Rośnie na wyżynach.
Występuje na terenie południowej i środkowej Europy (za wyjątkiem centralnej i południowej Hiszpanii, Wysp Brytyjskich oraz zachodniej i północnej Francji), Kaukazu i Azji Mniejszej.
Jest gatunkiem górskim posiadającymi stanowiska na niżu w obrębie północnej granicy występowania. W Polsce częściej spotykany na południu, naturalnie nie występuje na północnym wschodzie.
Starożytni Grecy i Persowie czcili jawor wierząc, że nawet jego cień przynosi ozdrowienie i błogosławieństwo. Sadzono jawor wokół miast chroniąc się w ten sposób przed morowym powietrzem.
Słowianie również przypisywali jaworowi magiczne moce. Szanowali go i bardzo się go bali, o czym świadczą surowe zakazy łamania jego gałęzi i okaleczania pnia ostrymi narzędziami. Bano się także go ścinać. Wierzono powszechnie, że to skaleczy jawor, sam będzie się kaleczył przy byle okazji. Z upływem czasu jednak jawor stał się symbolem miłości, płodności i radości. Chętnie spotykano się pod nim zakochani, co zostało odnotowane w poezji. Jawo często pojawia się w polskich podaniach ludowych.
Roślina miododajna.
Drewno twarde, wykorzystywane w produkcji mebli i instrumentów muzycznych.
