Jodła pospolita
Nazwa łacińska: Abies alba Mill. Nazwa angielska: European silver fir
Wysokie drzewo dorastające do 60 m wysokości.
W naszych warunkach jodła należy do gatunków najbardziej cienioznośnych. Jest jednak wrażliwa na zanieczyszczenia powietrza i silne mrozy.
W uprawie ogrodowej jest bardzo kapryśnym drzewem, bardzo źle znosi suche powietrze i suszę glebową, łatwo przemarza i może być nękana przez mszyce.
Występuje na terenie gór środkowej i południowej Europy. W Polsce osiąga północną granicę zasięgu.
W greckiej mitologii bóg Pan próbował zabrać dziewictwo nimfie Elate (co po grecku znaczy jodła). Ta jednak uciekła przed nic zmieniając się w jodłę. Pan, któremu nie udało się odebrać Elate jej dziewiczego wianka uplótł sobie wieniec z jodłowych gałązek, który to pozostał już na zawsze jego atrybutem. Bogini Kybele zamieniła swojego ukochanego Elatosa w jodłę, gdy ten umierał wskutek rany, którą zadał mu odyniec. Również wiele ze spektakularnych konstrukcji starożytnej Grecji powstało z drewna jodłowego, m. in. koń trojański i krowa Pazyfae.
Właściwości lecznicze (olejek eteryczny). Działa przeciwreumatycznie.
Wykorzystywana w budownictwie.
Pozyskuje się z niej celulozę.
