Dąb bezszypułkowy

Drzewo dorastające do 40 m wysokości.

Występuje na terenie środkowej i zachodniej Europy (za wyjątkiem południa Hiszpanii), Iranu, Kaukazu, Azji Mniejszej, południowej Skandynawii. Jego wschodnia granica zasięgu przebiega przez Polskę (Białystok, Brześć i Krzemieniec). Na obszarze naszego kraju występuje na całym niżu poza północno-wschodnią częścią Polski.

Przysłowia związane z dębem:

1. Bać się trzeba trzcinie, gdy wiatr dąb wywinie.
2. Co dąb to nie brzoza, co krowa to nie koza.
3. Póki dębczak młody, da się nagiąć do ziemi.
4. Dąb się powalił, a trzcina została.
5. Zagrać komu w dębową wić.
6. Dębowa wić uczy robić, a brzozowa rozum dawa.
7. Nie raz siekierą musisz ciąć, gdy dąb chcesz zwalić.
8. Kiedy się dąb obali, każdy go rąbie i pali.
9. Nie rodził się, kto się z Dąbskiej nie rodził.

Ostatnie przysłowie znane było przede wszystkim na Kujawach, gdzie Godziembowie Dąbscy z Lubrańca byli najznaczniejszą rodziną w wieku XVII i XVIII i tak z Kujawami związaną, że każdy zamożny dom szlachecki musiał z nią być spokrewniony.

http://www.e-katalogroslin.pl/plants/5303,dab-bezszypulkowy_quercus-petraea